-
1 ulż|yć
pf vi 1. (zmniejszyć ciężar) ulżyć komuś to lighten sb’s load- chcąc ulżyć koniom, zszedł z wozu he got out of the wagon to lighten the horses’ load- ulżył jej, odbierając od niej część bagażu he relieved her of some of the luggage she was carrying2. (złagodzić ból, niepokój) to relieve vt, to alleviate vt- to z pewnością ulży twoim cierpieniom this will surely alleviate your suffering- chciał ulżyć sierotom a. doli sierot he wanted to alleviate the plight of orphans- zwymiotowałem i trochę mi ulżyło I felt a bit better after I threw up- ulży mi w pracy, jeżeli… it’ll make my work easier if…3. (poprawić samopoczucie) to be a relief- ulżyło mi, kiedy wyznałem prawdę I felt better once I’d confessed- to ulżyło jego sumieniu it eased his conscience■ ulżyć sobie euf. (załatwić się) to relieve oneself euf.; (wyrazić żale) to let off a. blow off steam pot.- ulżył sobie pod adresem szefa he let the boss have a piece of his mind- ulżyło mi/nam (na sercu) pot. I was/we were a. I/we felt relievedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ulż|yć
См. также в других словарях:
odciążyć — dk VIb, odciążyćżę, odciążyćżysz, odciążyćciąż, odciążyćżył, odciążyćżony odciążać ndk I, odciążyćam, odciążyćasz, odciążyćają, odciążyćaj, odciążyćał, odciążyćany 1. «ująć ciężaru, zmniejszyć ciężar gdzieś umieszczony» Odciążyć rufę statku.… … Słownik języka polskiego
waga — ż III, CMs. wadze; lm D. wag 1. «przyrząd do pomiaru masy lub ciężaru ciał, działający najczęściej na zasadzie dźwigni lub odkształcenia elementu ze sprężystego materiału» Waga szalkowa, talerzowa, dźwigniowa, sprężynowa. Waga aptekarska,… … Słownik języka polskiego
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
